رابطه زیبایی و اعتماد به نفس در زنان و مردان چیست؟

اگر از هر کسی بخواهیم زیبایی را تعریف کند، بی‌شک تعاریف بی‌شماری از آن به دست می‌آوریم. از نظر هر فرد زیبایی معیار و ملاک مختلفی دارد. برخی افراد، زیبایی را در ظاهر بدن و پوشش فرد می‌بینند و برخی دیگر داشتن افکاری مثبت و رفتاری شایسته را ملاک زیبایی فرد می‌دانند. همه این‌ها درست است؛ اما آنچه بین همه افراد مشترک است، ترکیبی از زیبایی درونی و بیرونی است. به عبارت دیگر ترکیبی از زیبایی اندیشه و زیبایی ظاهر باعث مقبولیت فرد در نزد دیگران می‌شود. همه می‌دانیم که زیبایی ظاهر و زیبایی اندیشه تأثیر دوسویه بر یکدیگر دارند. افرادی که ظاهر خوبی دارند، از خودشان راضی هستند و این در رفتارشان نیز اثر می‌گذارد. ما در این مقاله قصد داریم به رابطه زیبایی و اعتماد به نفس در افراد مختلف بپردازیم.

رابطه زیبایی و اعتماد به نفس

این موضوع که بین احساس زیبایی فرد و میزان اعتماد به نفس او رابطه مستقیمی وجود دارد، اصلی انکارناشدنی است. البته فراموش نکنید که در جوامع مختلف معیارهای متفاوتی برای تعریف زیبایی وجود دارد. برای مثال در برخی کشورها، داشتن صورت پر از کک‌ومک ملاک زیبایی است و افراد مختلف با رنگ‌های مختلف، تعدادی لکه روی بینی یا گونه‌های خود ایجاد می‌کنند. در برخی جوامع آویزان‌کردن چند حقله بزرگ از بینی و گوش یا درازکردن گزدن، ملاک زیبایی است و غیره.

اما اگر همه این تعریف‌ها را کنار هم بگذاریم به چند شرط مشترک بین جوانان ایرانی می‌رسیم که داشتن آن‌ها به زیبایی فرد مربوط می‌شود. این چند شرط شامل داشتن پوستی صاف و یکدست، موها، ابروها و مژه‌های پرپشت و بلند و اندامی موزون است. فردی که همه این ویژگی‌ها را کنار هم داشته باشد، از ظاهر خودش احساس رضایت می‌کند و به مرور زمان، اعتماد به‌نفس در وی تقویت می‌شود. این فرد به بدن خود احترام می‌گذارد و برای زیبا و سالم‌ماندن آن تلاش می‌کند.

اعتماد به نفس یا خودبرتربینی

این نکته را نباید فراموش کنیم که مرز باریک و مبهمی بین داشتن اعتماد به نفس و خودبرتربینی و خودشیفتگی وجود دارد. وقتی معیارهای فرد برای زیبایی به مانکی تراشیده تبدیل شود که هیچ عیب و نقصی در ظاهر خود نداشته باشد، کار به عمل‌های جراحی سنگین و پروژه‌های خطرناک پیکرتراشی می‌انجامد. این افراد نه‌تنها اعتمادبه‌نفس ندارند، بلکه به نوعی بیماری‌های روانی دچار می‌شوند که حاصل نداشتن عزت‌ نفس کافی است.

فردی که شخصیت خود را در داشتن اندامی تراشیده و بی‌نقص منحصر می‌داند، به مرور زمان یا به خودبرتربینی مبتلا می‌شود یا به قول معروف از طرف دیگر بام افتاده و همواره احساس ضعف و خودکم‌بینی دچار می‌شود. به همین دلیل است که می‌گوییم بین این دو موضوع، مرز باریکی است. با این توضیح چطور می‌توانیم متوجه شویم که احساس رضایت از خودمان، اعتمادبه‌نفس است یا خودشیفتگی؟

اعتماد به نفس یا خودشیفتگی؟

تشخیص اینکه رضایت از جسم و روح خود، نشانه اعتماد به نفس است یا خودشیفتگی، کاری سخت و حساس است. ما نیز قرار نیست که در این مقاله به این موضوع سنگین بپردازیم. فقط در چند جمله کوتاه خلاصه می‌کنیم که اعتماد به نفس یعنی پذیرش خود با همه کاستی‌هایی که ممکن است وجود داشته باشد و تلاش برای رفع آن ها یا بهبود ظاهر. با این تعریف فردی که اعتماد به نفس کافی دارد، برای جراحی‌های سنگین زیبایی، جسم و روح خودش را خسته نمی‌کند. این افراد برای تقویت ملاک‌های زیبایی تلاش می‌کنند؛ اما از مرز و حد خود فراتر نمی‌روند.

معیارهای زیبایی در بین جوانان ایرانی

گفتیم که در جوامع مختلف، معیارهای مختلفی برای زیبایی‌شناسی وجود دارد. در ایران نیز این معیارها در شهرهای مختلف و دوره‌های تاریخی مختلف متفاوت است. برای مثال در دوره قاجار داشتن اندامی درشت و ابروهای پر و به‌هم‌پیوسته مد و ملاک زیبایی زنان بود. در دوره‌ای هر چه مردان ابروها و سبیل‌های پرتری داشتند، ابهت بیشتری هم داشتند. همه این‌ها در حالی است که در زمان حاضر، اندامی لاغر یا میانه برای زنان و صورتی صاف و ابروهایی منظم برای مردان، به معیار زیبایی تبدیل شده است.

با این توضیح باید نتیجه گرفت، همسو شدن با همه جریانات جامعه، کاری نشدنی و سخت است. کسی که بتواند تا حدی به معیارها نزدیک شود و در عین حال، خودش را دوست داشته باشد، فردی زیبا از نظر ظاهری و از لحاظ اندیشه تبدیل می‌شود. در واقع افرادی که روح خودشان را دست دارند، جسمشان را می‌پذیرند و فردی که برای زیبایی جسم خود تلاش می‌کند، به‌مرور زمان روحی شاداب می‌یابد. برای رسیدن به این مرحله کافی است افراد به روتین مراقبت از پوست خود بپردازند. در مقاله زیر روتین مراقبت از پوست را برایتان آورده‌ایم.

برنامه روتین مراقبت از پوست | چطور پوست سالمی داشته باشیم؟

مشاهده