رمز و راز خوش عکسی

تعداد کمی از افراد ذاتا مدل هستند یا می‌دانند چگونه در مقابل دوربین ژست بگیرند! در واقع، شما باید از خود آگاهی و اعتماد به نفس بسیار بالایی برخوردار باشید تا بتوانید زوایای مناسب دوربین را پیدا کرده و دائما عکس‌های بی‌نظیری از خودتان بگیرید. اگر این گونه است، احتمالا با راز خوش عکسی آشنا هستید؛ به شما تبریک می‌گوییم!
بقیه مردم، اغلب عکس‌های خود را پاک می‌کنند یا برچسب نام خود را از روی عکس‌هایی که به نظرشان موجب تمجید سایرین نمی‌شود، بر می‌دارند! این در حالیست که آن عکس‌ها خیلی هم عالی بودند، فقط به خاطر این که بازوی آن‌ها جای مناسبی قرار نگرفته یا غبغب دارند و یا ژست خوبی نگرفته‌اند، اقدام به پاک کردن آن عکس می‌کنند و این لیست نارضایتی همچنان ادامه دارد!

صورت

صورت احتمالا مهم‌ترین بخش از یک عکس است. چشم انسان ذاتا تمایل دارد به چهره افراد در عکس نگاه کند. به خاطر داشته باشید که نیازی نیست برای همه عکس‌ها به لنز دوربین نگاه کنید.

نگاه

سعی کنید نگاهتان را از دوربین برگردانید. صورت خود را برگردانده، به طوری که چانه در جهت شانه شما باشد. نگاهتان را به نقطه‌ای بدوزید و بگذارید در شات بعدی نگاهتان با لنز گره بخورد تا عکسی طبیعی و ساده داشته باشید.
وقتی بر این کار مسلط شدید، سعی کنید فقط بر روی چشم‌هایتان تمرکز کنید. اینکه می‌گویند چشم‌ها دریچه‌ای به روح شماست فقط یک ضرب‌المثل نیست. هنگامی که به لنز نگاه می‌کنید حس اعتماد، منتقل شده و عکس دارای شور و احساسات می‌شود.

لبخند

یک لبخند بزرگ و به پهنای صورت می‌تواند بهترین راه برای به دست آمدن عکس ایده‌آل شما باشد، مگر اینکه سوژه از زدن چنین لبخند بزرگی خودداری کند. لبخندهای مصنوعی همیشه غیر طبیعی و اجباری جلوه می‌کنند. در عوض از لبخندی ملیح با دهان بسته استفاده کنید تا لبخندتان طبیعی به نظر برسد. راه دیگر این است که به مطلبی خنده‌دار فکر کنید تا از عمق وجود بخندید و حس شادی را در عکس منتقل کنید.

بازوان

جالب است که این اعضای آویزان و دراز که آن‌ها را بازوان می‌نامیم، در هنگام عکس گرفتن به اعضایی کاملا بی‌مصرف تبدیل می‌شوند! به احتمال زیاد، شما تنها فردی نیستید که در هنگام ژست گرفتن، با حالت دست‌های خود مشکل دارید. دفعه بعد یکی از این روش‌های مورد تایید عکاسان را به کار ببرید تا ژست بهتری داشته باشید:
یک دست را در جیب کرده، دیگری را بر روی یک صندلی یا هر شی نزدیک به خود قرار دهید، یا این که دست چپ را بر روی مچ یا آرنج دست راست قرار دهید.

حرکت

هر آنچه که از عکس‌های یادگاری دوران مدرسه و یا عکس‌های دسته جمعی اعضای خانواده به یاد دارید، فراموش کنید! در آن زمان مجبور بودید که لبخند بزنید و برای مدت طولانی بی‌حرکت بمانید. در واقع باید دقیقا خلاف این کار را انجام دهید و از حرکت کردن نترسید. حرکت کردن موجب تمایز میان عکس‌ها می‌شود. از عکاس بخواهید از شما در هنگام راه رفتن عکس بگیرد و هنگامی که نگاه خود را به سمت دوربین یا بر خلاف جهت لنز بر می‌گردانید از شما عکس‌برداری کند. نمی‌دانید به کدام جهت حرکت کنید؟ سعی کنید به سمت دوربین یا پشت به آن حرکت کنید. در این‌صورت شات‌های مختلفی از روبرو و پشت شما می‌توان به دست آورد. اگر فضای کافی برای قدم زدن ندارید یا کمی خجالتی هستید، بهتر است از گام برداشتن خودداری کنید.

نشستن

ژست نشستن بسیار رایج و کلاسیک می‌باشد، مخصوصا برای گرفتن پرتره و یا عکس‌های ناگهانی و بدون اطلاع از سوژه‌ها. اگر این عکس‌ها به درستی گرفته شوند، سوژه آرام و مطمئن به نظر رسیده، عکس بی‌نظیری از آب در می‌آید! نکته مهم در اینجا، حالت بدن شماست. خوش عکسی – خوش عکسی – خوش عکسی
وقتی روبروی دوربین هستید، خیلی حواستان به وضعیت بالا تنه خود باشد. به بیان دقیق‌تر: شانه‌ها عقب، شکم سفت و چانه بالا. ژست اشتباه در عکاسی باعث می‌شود حداقل 4 کیلوگرم چاق‌تر به نظر بیایید و ویژگی‌های ناخوشایند شکمتان را واضح‌تر نشان بدهد (چه کسی این را می‌خواهد؟). وقتی که ژست مورد نظر خود را پیدا کردید، روی وضعیت بازو و پاها کار کنید تا ژست راحتی داشته باشید. آقایان کمی به جلو خم شوند و یک آرنج خود را روی زانو بگذارند. خانم‌ها نیز پاهایشان را روی هم بیاندازند و دست‌هایشان روی زانو بیافتد و یا اینکه دستشان را بر روی میز کنار صندلی قرار بدهند.

ایستادن

درست حدس زدید. آخرین مورد ژست، ایستادن است. ایستادن، رایج‌ترین ژستی است که موقع عکس گرفتن به خود می‌گیرید. همان قدر که ژست بدن در حالت نشسته موثر است، در حالت ایستاده نیز تاثیرگذار می‌باشد. وقتی فردی خمیده را در عکس یا در دنیای واقعی می‌بینیم، این فکر به ذهن می‌رسد که این شخص بیکار، وسواسی نسبت به ظاهر، ترسو، ناآگاه و یا ترکیبی از این موارد است. این تصویری نیست که بخواهید از خودتان به دیگران منتقل کنید، به خصوص که %۸۰ تمامی شیوه‌های ارتباطی شامل ارتباط فرا زبانی می‌شود. خمیده بودن، همچنین موجب ایجاد برآمدگی ناخوشایندی در شکم شما می‌شود و در عکس‌ها فربه‌تر به نظر می‌رسید.

پس به عنوان یک قانون کلی، در هنگام قرار گرفتن جلوی دوربین، به وضعیت بدن خود بیشتر توجه کنید. یک راه حل خوب این است که بالاتنه (فاصله گردن تا پایین شکم) را با زاویه ۴۵ درجه از دوربین قرار دهید و وزن خود را به روی پاشنه پا بیاندازید. همچنین می‌توانید در مواردی که به دوربین خیره شده‌اید و سپس نگاهتان را از دوربین بر می‌گردانید یک دست را در جیب خود قرار دهید. خوش عکسی پدیده‌ای است که با کمی تمرین و توجه، می‌تواند برای شما هم اتفاق بیفتد.