۲۱ دلیلی که نباید به پرمشغله بودن خود افتخار کرد (بخش دوم)

همه ما در زندگی با لحظاتی روبرو شده‌ایم که صدها موضوع برای پیگیری داشته‌ایم؛ همیشه ضرب‌العجل‌ها، امتحانات، قرار ملاقات‌ها، مسائل زندگی شخصی و … با هم به سوی ما هجوم می‌آورند و در این مشغله بی‌پایان، احتمالا نتوانسته‌ایم آن‌گونه که شایسته است، به تمام کارها رسیدگی کنیم. در چنین مواقعی آرزو می‌کنیم کاش می‌توانستیم خودمان را مانند یک کامپیوتر خاموش کرده و حداقل یک روز، از تمام مشغولیت‌ها فاصله می‌گرفتیم. در قسمت قبل، مواردی که به شما کمک می‌کنند تا از تاثیر زندگی پرمشغله بر روی اهداف خود جلوگیری کنید را بیان کردیم. در این قسمت، به بررسی موارد باقی‌مانده خواهیم پرداخت.

۱۱- هنگامی که مشغله دارید صبر را با خشنودی از خود یکسان می‌دانید.

به‌دست آوردن موقعیت‌های خوب، نیازمند صرف زمان و تلاش زیاد است. با داشتن زمان محدود، تنها می‌توانید تلاش‌های خود را کنترل کنید. گاهی اوقات گمان می‌کنیم باید تلاش‌هایمان ما را در جایگاه دیگری قرار دهند، اما این مساله چندان هم آسان نیست! مشغله داشتن، پیشرفت مستمر را به ذهن متبادر می‌سازد، زیرا تصور می‌کنیم هرچه سریع‌تر حرکت کنیم، زودتر به اهداف خود می‌رسیم، مگر نه؟ الزاما همیشه این‌طور نیست! تلاش شما با میزان ثابت‌قدم بودنتان چند برابر می‌شود و لحظاتی را ایجاد می‌کند که می‌توانید در آن‌ها بدرخشید. صبر بدان معناست که نتیجه بازی برای شما اهمیتی ندارد، بلکه انجام روزمره بازی مهم است. تعداد شوت‌هایی که می‌زنید را نشمارید زیرا برای پیروزی در بازی، تنها به یک شوت خوب نیاز دارید که توپ را گل کند.

۱۲- هنگامی که مشغله دارید به صورت ناخودآگاه، استمرار و تداوم را قربانی می‌کنید.

از آنجایی که مشغله داشتن به معنای انجام امور نیست، به راحتی می‌توان در مسائل روزمره گیر افتاد. اوضاع تغییر می‌کند و زمانی را که برای یادگیری یک مهارت صرف کرده‌اید با چیز جدیدی که یاد گرفته‌اید جایگزین شده و تلف می‌شود؛ بنابراین انجام امور از تداوم و ثبات برخوردار نخواهند بود. این مسئله در کوتاه مدت می‌تواند مثبت باشد اما یادگیری آن مهارت قبلی به صورت مداوم و کامل، می‌تواند کلید ارتقا شما یا شرکتتان باشد.

۱۳- هنگامی که مشغله دارید زمانی برای فکر کردن ندارید.

عمیق و واضح فکر کردن مهارتی است که با تمرین به‌دست می‌آید. هنگامی که مشغله دارید باید با سیل اطلاعات مواجه شده و در نهایت شما مسئول مهار سیل به حساب خواهید آمد. محققان، مزایای تفکر عمیق را به سه روش توضیح می‌دهند:
الف) بهبود مداوم ارزش کار خروجی.
ب) افزایش کلی در کمیت کار خروجی شما.
ج) رضایت قلبی بیشتر شما از کار.
این نتایج، دقیقا همان چیزی است که در نتیجه بهره‌وری بالا از خود انتظار داریم.

۱۴- هنگامی که مشغله دارید، مرزی میان خود و دیگران قائل نمی‌شوید.

در دنیای ما، اطلاعات در قالب پیامک، ایمیل‌ها، پیام‌های شبکه‌های اجتماعی و ارسال پست در این شبکه‌ها همیشه در دسترس هستند. بسیاری از این کارها را می‌توان بعدا انجام داد اما اغلب انتخاب می‌کنیم که تمامی این موارد را به یک‌باره و درحین کار انجام دهیم. پاسخ دادن به ایمیل‌های شخصی، وظیفه شما نیست. اگر زمان خاصی را برای رسیدگی کردن به حساب‌های کاربری شخصی در نظر نگیرید، آن‌گاه به راحتی می‌توانید به بیراهه رفته و به میزان مشغله کاری خود بیفزایید. اگر تمرکز کرده‌اید، این احتمال وجود دارد که بتوانید درباره کار خود فکر کنید. اما بدانید که همیشه نباید در دسترس دیگران باشید.

۱۵- هنگامی که مشغله دارید با همه ظرفیت‌های خود کار نمی‌کنید.

مشغله داشتن، نیازمند این است که دائم تمرکز خود را از موضوعی به موضوعی دیگر معطوف سازید. این امر، باعث می‌شود تمرکز لازم برای انجام کارهای خود را نداشته باشید. یکی از مجلات دانشگاه هاروارد این مورد را «بدهی تمرکز انباشته» می‌نامد و این امر باعث می‌شود افراد، ایده‌ها و راه‌حل‌های لازم برای حل مسائل پیچیده را نداشته باشند. یکی از مدیران عامل شرکت‌های موفق می‌گوید: «نوآوری باید پاداش داده شود اما اجرای یک ایده، باید مورد پرستش قرار گیرد». تنها هنگامی می‌توانید امور را اجرا کنید که فضای توسعه ایده‌ها را داشته باشید. مشغله داشتن، شما را از آن فضا خارج می‌کند.

۱۶- هنگامی که مشغله دارید، «دوستان» به راحتی می‌توانند به «آشنایان» تبدیل شوند.

دوستی، مولفه اصلی حضور ما در این دنیاست. ما نیازمند دیدگاه‌ها و نظرات دیگران هستیم که به ما شکل داده، ما را به جلو برده و در آن‌ها رشد می‌کنیم. با این حال، مشغله داشتن اغلب باعث می‌شود دوستانمان را در حاشیه قرار دهیم. آن‌قدر «مشغله حاشیه‌ای» داریم که زمان مشورت یا پرسیدن نظرات دیگران را نداریم. این مسئله بسیار خطرناک است زیرا این افراد، تنها کسانی هستند که می‌توانند درباره ما به خودمان بگویند و با ما صادق باشند. برای افرادی که به شما حقیقت را می‌گویند، وقت بگذارید؛ به ویژه اگر نمی‌خواهید آن حقیقت را بشنوید!

۱۷- هنگامی که مشغله دارید از نظر احساسی غیرقابل دسترس هستید.

چند دفعه سعی کرده‌اید که از کسی حمایت کنید اما تنها 60 درصد حواس شما پیش او بوده است؟ 40 درصد دیگر در نقاط مختلف پخش شده‌ و ذهن شما منحرف شده است. یکی از متخصصان برای افزایش کاریزما (گیرایی) افراد، سه مولفه کلیدی را توصیه می‌کند: قدرت، صمیمیت و حضور.

۱۸- هنگامی که مشغله دارید در واقع به فرقه‌ای می‌پیوندید که هیچ کس دیگری نمی‌خواهد عضو آن باشد.

هر شخصی همواره مشغول انجام کاری است و فرهنگ ما به کارایی پاداش می‌دهد، حتی اگر این کارایی عملی و متداوم نباشد. «فرقه مشغله» نوعی وابستگی است که به دلیل کار، سرعت زندگی و تمایل پیوسته به تلاش کردن و انجام امور، به درون آن کشیده می‌شویم. این امر روابط ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد، از نظر فیزیکی ما را تخلیه می‌کند و باعث سردرگمی می‌شود و باعث می‌شود به دنبال رسیدن به پاسخ باشیم. کار همیشه هست، اما ارتباطات و لحظاتی که مورد ستایش قرار می‌دهیم و بخش ذاتی انسانیت است که همیشه وجود ندارند.

۱۹- هنگامی که مشغله دارید رویا نمی‌بینید.

خواب‌ها به ما انرژی می‌دهند. آن‌ها باعث می‌شوند از وضعیت کنونی خود رهایی یابیم. بدون «خواب دیدن»، اشتیاق و انگیزه شما آن‌قدر طولانی نیست که به واقعیت تبدیل شود. خواب دیدن چیزی است که باعث می‌شود انسان‌های به ظاهر عادی، کارهای خارق‌العاده‌ای انجام دهند.

۲۰- هنگامی که مشغله دارید سلامت خود را به خطر می‌اندازید.

احساس مشغله دائم، باعث می‌شود «استرس شدیدی» در ما ایجاد شود که برای بدن ما خوب نیستند. زندگی شما نباید بدین‌ شکل باشد؛ به ویژه هنگامی که برای کارهای روزمره‌ اولویت بیشتری از سلامت قائل می‌شوید. نرم‌افزارهای فراوانی وجود دارند که به شما کمک می‌کنند رژیم غذایی و کارهای روزمره خود را به نحو بهتری مدیریت کنید اما این مساله در واقعیت به آن کاری که می‌خواهید برای خود انجام دهید بستگی دارد. اگر می‌خواهید کار فوق‌العاده‌ای انجام دهید، باید بدن خود را نیز به همان اندازه تقویت کنید.

۲۱- هنگامی که مشغله دارید «چرایی» خود را فراموش می‌کنید.

«چرایی» شما اجازه می‌دهد در شرایط ناسازگار نیز به خواسته‌های خود برسید و بر آن‌ها اصرار ورزید در حالی که بسیاری از افراد ممکن است در این شرایط پا را فراتر بگذارند. همین «چرایی» است که باعث می‌شود در ساعات غیرعادی سر کار رفته و در این راه ثابت قدم باشید. برای آن که «چرایی» خود را دائم به یاد آورید، باید زمانی را برای تجدید قوا و فکر کردن به دلایل کاری که انجام می‌دهید در نظر گیرید.

انجام دادن کارها بد نیست اما مشغله بدون هدف، باعث خستگی از کار و نارضایتی شخصی می‌شود. سال ۱۳۹۵ را سالی بدانید که در آن به هدف خود می‌پردازید (یا آن را پیدا می‌کنید)، به زمان حال متعهد هستید و با برنامه زمانی خود پیش می‌روید. کار آسانی نیست اما ارزش انجام آن را دارد. بیایید سال ۱۳۹۵ را سالی بدانیم که در آن به جای پرکردن ساعت‌های کاری بیشتر، اهمیت کاری که انجام می‌دهیم را بدانیم. بیایید ارزش خود را دانسته و این سال را به بهترین سال کاری تبدیل کنیم که تا به حال داشته‌ایم.