آیا با پرایمر ناخن آشنایی دارید؟

مانیکور، دنیای خاص خود را دارد و پرایمر ناخن از مواردی است که در این دنیا نسبت به سایر ابزارهای مانیکور غریب مانده است، به همین دلیل قصد داریم در این مطلب، بیشتر به پرایمر ناخن بپردازیم و از رازهای مگوی استفاده از پرایمر در مانیکور ناخن صحبت کنیم.

پرایمر ناخن قبل از هرگونه لاک یا سایر تمهیدات زیباسازی بر روی ناخن استفاده می‌شود. در واقع می‌توان گفت پرایمر نقش تمیزکننده و چسبندگی سایر مواد زیباسازی را بر روی ناخن ایفا می‌کند.

در همین ابتدا باید به این نکته اشاره کنیم که بیشتر پرایمرهای ناخن موجود در بازار، پایه اسیدی دارند و با این حساب برای جلوگیری از سوزش و حساسیت‌های پوستی باید در استفاده از پرایمر ناخن دقت کنید. البته پرایمرهای ناخنی هم در بازار وجود دارند که میزان حلال بیشتری در ساخت آنها به کار رفته یا این‌که اصلا ترکیبات اسیدی ندارند. با این حساب، بسته به نوع میزان حساسیت پوست خود می‌توانید پرایمر انتخاب کنید. پرایمرهای ناخن، بیشتر به صورت مایع ساخته می‌شود و می‌توان آن را به راحتی با قلم بر روی ناخن کشید.

کاربرد پرایمر ناخن:

پرایمر ناخن دو کاربر اصلی دارد:

پرایمر ناخن باعث زبر شدن سطح ناخن می‌شود تا در نتیجه، سایر مواد در مانیکور، راحت‌تر به ناخن بچسبند. از طرف دیگر پرایمر حالتی شیمیایی را بین سطح ناخن و لاک یا سایر مواد زیبایی ناخن ایجاد می‌کند. این امر باعث می‌شود مانیکور نهایی ناخن، ماندگاری بیشتری داشته باشد.

عملکرد پرایمر ناخن چگونه است؟

در بیشتر مواقع، پرایمر ناخن حاوی اسید یا سایر مواد شوینده‌ای است که چربی و باکتری‌ها را از سطح ناخن می‌زدایند. از طرف دیگر، پرایمر به کاهش آب موجود در سطح ناخن کمک می‌کند.

بد نیست بدانید اگر بین لاک و سطح ناخن رطوبت وجود داشته باشد،‌ لاک به خوبی به ناخن نمی‌چسبد. جالب‌تر این‌جاست که مولکول‌ پرایمر ناخن، دو بازو دارد، یکی از این بازوها به سطح ناخن می‌چسبد و بازوی دیگر لاک یا ناخن مصنوعی را نگه می‌دارد. به همین دلیل آرایشگران، پرایمر ناخن را به عنوان چسب دوطرفه ناخن می‌شناسند.

پرایمر ناخن را باید به چه صورت استفاده کرد؟

متخصصین مانیکور و پدیکور، جهت استفاده از پرایمر ناخن، عموما مراحل مشخصی را برای آماده کردن ناخن انجام می‌دهند. برای این کار ابتدا باید سطح ناخن تمیز و صاف شود، بهتر است که کوتیکول ناخن هم لایه‌برداری شود. بعضی از مانیکوریست‌ها ترجیح می‌دهند، قبل از استفاده از پرایمر، سطح ناخن را سوهان کنند؛ این کار باعث می‌شود چربی طبیعی ناخن گرفته شود.

متخصصین ناخن دیگری هم هستند که نسبت به انجام این کار تمایل زیادی ندارند چرا که نازک شدن سطح پوست ناخن، منجر به بالارفتن حساسیت ناخن می‌شود.

در مرحله بعد، نوبت زدن یک لایه محافظ چسبناک بر روی تک‌تک ناخن‌ها فرا می‌رسد. این کار باعث می‌شود لاک یا سایر محصولات زیبایی ناخن، تماس مستقیمی با سطح ناخن نداشته باشند.

همان‌گونه که اشاره شد بیشتر پرایمرهای ناخن موجود در بازار، به صورت مایع هستند و در نتیجه به راحتی می‌توان آن‌را با قلم مخصوص روی ناخن کشید. مانیکوریست‌ها برای این‌کار دو ترفند جالب هم دارند. به اندازه یک نقطه پرایمر بر روی ناخن قرار داده و اجازه می‌دهند تا پرایمر سطح ناخن را پوشش دهد.

روش دیگر هم استفاده از قلم برای کشیدن پرایمر بر روی ناخن است. این روش، طرفداران بیشتری دارد. مهم نیست از کدام روش استفاده می‌کنید، نکته اصلی در به کاربردن پرایمر ناخن، پوشش دادن سطح کلی ناخن‌‌هاست. متخصصین مانیکور، استفاده از یک لایه پرایمر را بر روی سطح ناخن کافی می‌دانند؛ اما به قول قدیمی‌ها کار از محکم‌کاری عیب نمی‌کند و اگر زیاد از ناخن‌های خود کار می‌کشید،‌ بد نیست دو لایه دیگر پرایمر بر روی ناخن پوشش دهید.

البته در بعضی مواقع دیده شده است پرایمر از سطح ناخن عبور کرده و خود را به گوشت زیر ناخن می‌رساند، این امر ممکن است منجر به سوزش زیر ناخن شود،‌ در بعضی موارد هم احتمال دارد ناخن از پوست جدا شود. با این حساب در استفاده بیش از حد پرایمر ناخن، نکات ایمنی را حتما در نظر بگیرید.

لازم به ذکر است پس از کشیدن پرایمر بر روی ناخن، حتما اجازه دهید پرایمر کاملا خشک شود. اگر برای خشک شدن پرایمر وقت کافی را لحاظ نکنید، ممکن است پرایمر ناخن در ایفای نقش اصلی خود که ایجاد چسبندگی بین سطح ناخن و لاک است چندان خوب عمل نکند. راه تشخیص دادن خشک شدن پرایمر ناخن هم ساده است، بسته به نوع پرایمری که استفاده کرده‌اید، پس از خشک شدن، پرایمر باید سفید یا براق شود.

انواع مختلف پرایمر ناخن

سه نوع پرایمر در بازار موجود است:

۱- پرایمرهای اسیدی

مدت زیادی از حضور این پرایمرها در بازار می‌گذرد و اسید متاکریلیک موجود در آنها بین ۳۰ تا ۱۰۰ درصد است. پرایمرهای اسیدی خاصیت فرسایشی زیادی دارند و ممکن است در بعضی موارد به سوختگی پوست و التهاب ناخن منجر شوند، از طرف دیگر این پرایمرها را بیشتر می‌توان با لاک و سایر محصولات آرایشِ ناخنِ زرد رنگ استفاده کرد، در نتیجه رفته‌رفته شاهد کاهش طرفداران پرایمرهای اسیدی هستیم.

۲- پرایمرهایی که در ترکیبات آنها اسید متاکریلیک به کار رفته است

در این پرایمرها حدود ۷۰ درصد حلال وجود دارد و بقیه را مواد چسبنده تشکیل می‌دهد. به دلیل حضور این ترکیبات، مانیکوریست‌ها این دسته از پرایمرهای ناخن را برای افرادی که پوست حساس دارند پیشنهاد می‌کنند.

۳- پرایمرهای بدون اسید

این پرایمرها عمر چندانی ندارند اما در همین مدتِ کم، توانسته‌اند حسابی راه خود را در دل مانیکوریست‌های حرفه‌ای باز کنند. پرایمرهای ناخن بدون اسید، رنگ لاک‌ را تغییر نمی‌دهند و عوارضی هم برای پوست و ناخن ندارند. تمامی این موارد دست به دست هم داده‌اند تا پرایمرهای ناخن بدون اسید، آرام آرام وارد سالن‌های آرایشی شوند و به یکی از محبوب‌ترین پرایمرهای ناخن تبدیل شوند.

به لحاظ علمی، پیوستگی که مواد شیمیایی این پرایمرها ایجاد می‌کنند را می‌توان اصلی‌ترین تفاوت پرایمرهای ناخن دانست. پرایمرهای اسیدی، از هیدروژن برای اتصال به سطح ناخن استفاده می‌کنند و با ایجاد حالت پیوند کووالانسى، به لاک یا سایر محصولات آرایشی می‌چسبند. از طرف دیگر، پرایمرهای ناخنی که در ترکیبات آنها اسید متاکریلیک به کار رفته است، تنها با استفاده از حالت پیوند شیمیایی کووالانسی به ناخن و لاک می‌چسبند. در این بین، دانشمندان معتقدند هیدروژن موجود در پرایمرهای اسیدی مقاومت لازم را برای حفظ لاک در کنار ناخن ندارد. از طرف دیگر پرایمرهای بدون اسید که تنها از حالت کوالانسی برای چسباندن لاک بر روی ناخن استفاده می‌کنند، دوام و قدرت چسبندگی بیشتری دارند.

همان‌گونه که در ابتدای این مطلب اشاره کردیم، قصد بر این بود که توضیح کاملی از پرایمرهای ناخن را مطرح کنیم،‌ اگر شما هم اطلاعاتی در زمینه پرایمرهای ناخن دارید، مطالب خود را در قسمت نظرات با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

در زمینه مانیکور و پدیکور، مطالعه مقالات زیر را که پیشتر از این در بلاگ تخصصی اُردمی منتشر شده‌اند، به شما همراهان گرامی پیشنهاد می‌کنیم:

• با مینی پدیکور بیشتر آشنا شویم
• ترفندهای مانیکور ناخن ویژه خانم‌های مشکل‌پسند