اُردمی، یک مرجع تخصصی در حوزه زیبایی و تندرستی است که میکوشد آگاهی و شناخت شما را نسبت به کلیه نکات و ملاحظات مربوط به انتخاب، خرید و مصرف محصولات آرایشی و بهداشتی افزایش دهد؛ تا بتوانید هر چه بیشتر تاثیر مطلوب آنها را احساس کنید. بیشتر بخوانید
ناخن شست پای برخی افراد، ترک خورده و پوسته میشود و مجبورند مدام آنها را مخفی کنند. این اتفاق بیشتر در طول تابستان میافتد که معمولا بیشتر از کفش صندل استفاده میشود. عفونتهای قارچی، شایعترین دلیل پوسته شدن ناخن شست پا است؛ اما گاهی اختلالات ژنتیکی هم در بروز این مشکل موثرند.
مهمترین علت پوسته شدن ناخن، عفونتهای قارچی است که علائم آن پوسته شدن، زرد شدن و بوی نامطبوع ناخن شست پاست. این نوع عفونت، چندماه طول میکشد تا درمان شود و در برخی موارد، هرگز به طور کامل برطرف نمیشود.
اقدامات پیشگیرانه، احتمال عفونت قارچی را کاهش میدهد. پوشیدن جوراب خیس و کفشهای ورزشی، محیطی مناسب برای رشد قارچها بهوجود میآورند. باید از پوشیدن کفشهایی که پا را مرطوب میکنند، بپرهیزید. برای مراقبت بیشتر، از پودر ضد قارچ استفاده کنید و آن را داخل کفش بپاشید.
این قارچ همچنین در مکانهای عمومیِ مرطوب، رشد میکند. پابرهنه راه رفتن در این مکانها، سبب انتقال آن میشود. باید در محل دوشهای عمومی، استخرهای شنا یا نواحی مرطوب دیگر، کفشهایی مثل صندلهای لاانگشتی یا کفشهای شنا را حتما بپوشید.حتی اتخاذ اقدامات پیشگیرانه نیز ممکن است کافی نباشد. اگر این نوع عفونت رخ داد، راههای زیادی برای درمان خانگی آن وجود دارد. یکی از راهها، گذاشتن ناخن در مخلوط آب و سرکه به مدت 15 دقیقه است تا التیام یابد. مالیدن روغن درخت چای، به ناخن دارای عفونت، قبل از خواب، یکی دیگر از راههای درمان آن است.
اگر شیوههای خانگی اثر نکرد و همچنان عفونت باقی ماند باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک میتواند به شما داروی ضدقارچ تجویز کند تا عفونت را از بین ببرید.
یکی دیگر از علل پوسته شدن ناخن، پسیوریازیس ناخن است. این مشکل معمولا در کسانی رخ میدهد که پسیوریازیس دارند و پوست آنها قرمز و حساس و پوسته میشود. پسیوریازیس ناخن مثل عفونت قارچی مسری نیست. این مسئله معمولا ریشه ارثی دارد اما در برخی موارد با ویروس گلودرد و داروهای خاص ایجاد میشود.اگر شست پا دچار عفونت، درد یا تغییر رنگ شود، باید تحت مراقبت پزشکی قرار بگیرد. پزشک پمادی تجویز میکند که حاوی استروئید یا ویتامین A یا D زیادی باشد. اگر این بیماری وخیمتر شد، متاسفانه باید ناخن را با عمل جراحی جدا کرد.
در رابطه با سلامت ناخن میتوانید به مقالات دیگری از بلاگ تخصصی اُردمی که پیشتر از این منتشر شدهاند مراجعه نمایید: