آیا همیشه باید غذاهای ارگانیک بخوریم؟

غذاهای ارگانیک، محصولات گیاهی یا حیوانی هستند که بدون استفاده از کود شیمیایی، محرک رشد، آنتی بیوتیک‌ها و آفت‌کش‌ها تولید می‌شوند. بدون شک غذاهای ارگانیک تصوری از سلامتی به ما می‌دهند، اما آیا همه غذاهای ارگانیک که با مشقت فراوان به دست می‌آیند، خوب هستند؟
غذاهای ارگانیک در سه مورد که عبارتند از ویتامین‌ها، چربی و کمبود مواد شیمیایی مضر، بالاتر از رقبای سنتی خود قرار می‌گیرند. بنابراین پیش از آن که به مصرف غذاهای ارگانیک بپردازید، این موارد را در نظر بگیرید:

ویتامین‌ها و مواد مغذی:

غذاهای ارگانیک در طی سال‌های گذشته بعضی از طرفدان خود را از دست داده‌اند زیرا نتایج بررسی‌های بلند مدت تجزیه و تحلیل این غذاها در دانشگاه استنفورد نشان می‌دهد که فسفر، ویتامین و مواد مغذی موجود در گوشت و لبنیات ارگانیک در مقایسه با محصولات مشابه سنتی، تفاوت چندانی ندارد. مشکل اینجاست که تحقیقات دیگری هم انجام شده است که نتایج قبلی را به چالش می‌کشند. محققان در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده‌اند که اگر چه گوجه‌فرنگی‌های ارگانیک %40 از گوجه‌فرنگی‌های کشت شده با روش‌های سنتی کوچک‌تر هستند، اما نسبت به آنها، %55  ویتامین C بیشتر و نزدیک به %140 آنتی‌اکسیدان بیشتری دارند.

چربی:

مباحث سلامتی بدون تعیین میزان چربی چه معنایی دارند؟ اگر چه محققان دانشگاه استنفورد بر این باورند که شیر ارگانیک و شیر سنتی در میزان چربی تفاوت چندانی با هم ندارند، اما یافته‌های مرکز تحقیقاتی کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه واشنگتن حاکی از آن است که فراوانی چربی در این دو با هم تفاوت دارد. محققان دانشگاه واشنگتن نزدیک به 400 نمونه شیر ارگانیک و سنتی را در طی 18 ماه بررسی کرده و به این نتیجه رسیدند که شیر ارگانیک بیش از شیرهای سنتی حاوی اسیدهای چرب امگا 3 بوده و در عوض، اسیدهای چرب اشباع شده امگا 6 کمتری دارد. به علاوه گوشت ارگانیک، کالری کمتری دارد و بیشتر حاوی چربی‌های سالم امگا 3، ویتامین A، ویتامین E و آنتی‌اکسیدان است.

مواد شیمیایی:

نزدیک به %80 آنتی‌بیوتیک‌های آمریکا برای تغذیه دام در روش‌های سنتی استفاده می‌شود، زیرا نه تنها مانع از ایجاد بیماری می‌شود بلکه چاقی سریع‌تر حیوان را نیز به همراه دارد (برخی محققین بر این باورند که این رویه به چاقی انسان‌ها نیز منجر می‌شود). بر اساس گزارش سازمان FDA (غذا و دارو آمریکا)، مصرف گوشت‌های حاوی آنتی‌بیوتیک می‌تواند به گسترش بیماری‌های مقاوم به دارو در انسان‌ها منجر شود. بنابراین، این سازمان در پی آن است که از مصرف آنتی‌بیوتیک در روش‌های پرورشی سنتی جلوگیری کند.

همین‌طور نزدیک به %90 غذاهای فرآوری شده غیر ارگانیک شامل مواد اصلاح شده ژنتیکی هستند که بسیاری از آن‌ها برای مقاومت در برابر مقادیر زیاد آفت‌کش اصلاح شده‌اند. بر اساس مطالعات دانشگاه استنفورد، احتمال آلودگی به مواد شیمیایی در محصولات ارگانیک %30 کمتر از محصولات سنتی است. دولت نیز در پی محدود کردن استفاده از آفت‌کش در روش‌های سنتی کشت است اما بعضی گروه‌ها همچون گروه حافظان محیط زیست بر این باورند که این محدودیت‌ها به هیچ عنوان سخت‌گیرانه نیستند؛ به این دلیل که مواد شیمیایی موجود در آفت‌کش‌ها، علف‌کش‌ها، سموم دفع آفات نباتی و قارچ‌کش‌ها باعث تغییر در رفتار غدد بدن شده و از عملکرد هورمون‌ها تقلید کرده یا فعالیت آن‌ها را مهار می‌کنند و بدین‌سان مانع از عملکرد طبیعی آن‌ها در بدن می‌شوند. یکی از پژوهش‌های انجام شده در زمینه چاقی در سال 2011، رابطه میان عملکرد ناصحیح غدد و افزایش وزن را نیز بررسی کرده است. شورای دفاع از منابع طبیعی بر این عقیده است که مصرف غذاهای ارگانیک از گسترش آفات جلوگیری می‌کند. با این وجود تمامی محصولات چه ارگانیک و چه سنتی یکسان نیستند، حتی اگر به روش‌های یکسانی پرورش یافته باشند زیرا محصولات مختلف، در معرض آفت‌کش‌های متنوع قرار می‌گیرند و غشای متفاوت آن‌ها در طول فرآیند رشد، به مواد شیمیایی واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دهند. به گفته محققان، سیب، کرفس، گوجه فرنگی، خیار، انگور، فلفل قرمز، نارنگی، هلو، سیب زمینی، اسفناج، توت فرنگی، فلفل دلمه، کلم پیچ، کلم برگ و کدو حلوایی حاوی بیشترین مقادیر آفت‌کش هستند در حالی که مارچوبه، آووکادو، طالبی، ذرت، بادمجان، گریپ‌فروت، کیوی، انبه، قارچ، پیاز، پاپایا، آناناس و نخود سبز کمترین مقادیر آفت‌کش را در روش‌های سنتی دارند.
در پایان، اگر چه متخصصان بر سالم‌تر بودن غذاهای ارگانیک اتفاق نظر ندارند اما می‌دانیم که مسلما این غذاها «ناسالم‌تر» هم نیستند بنابراین بهتر است که آن‌ها را مصرف کنیم و این مطلب را بهانه‌ای برای مصرف فست فودها نکنیم.