کرم ضد آفتاب شیمیایی بخریم یا فیزیکی؟

بانوان امروزی به خوبی مواظب پوست زیبای خود هستند و می‌دانند که در کنار استفاده از مرطوب‌کننده و لوسیون‌های مغذی، باید مراقب پوست خود در برابر نور خوشید نیز باشند. به همین دلیل ضدآفتاب‌های مختلفی با اثربخشی و کیفیت‌های متفاوتی راهی بازار شده‌اند. این تنوع، فرایند خرید کرم ضد آفتاب را دشوار کرده است، به همین دلیل در ادامه به مواردی پرداخته‌ایم که بهتر است در زمان خرید ضدآفتاب به آن‌ها توجه کنید.

تاثیر پرتوهای UV روی پوست

با قرار گرفتن در زیر نور مستقیم خورشید، پوست شما در معرض پرتوهای UVA و UVB قرار می‌گیرد. این پرتوها برای پوست ضررهای مختلفی دارند:

• ضرر پرتوهای UVA

این پرتوها که به قسمت‌های عمیق پوست نفوذ می‌کنند، در دستگاه‌‌های برنزه‌کننده نوری هم استفاده می‌شوند. پرتو UVA گاهی اوقات باعث سرطان پوست می‌شود و چین‌وچروک و پیری زودرس پوست را به دنبال دارد. میزان خطر پرتو UVA در روزهای مختلف سال متفاوت است.

• ضرر پرتوهای UVB

این پرتوها پوست را قرمز می‌کنند و یکی از مهم‌ترین دلایل سرطان پوست‌اند. افرادی که در معرض این پرتو قرار دارند پوستشان زودتر پیر می‌شود. میزان خطر پرتو UVB بسته به ارتفاع منطقه‌ای که فرد در آن زندگی می‌کند، زمان‌های مختلف روز و فصل‌های سال، متفاوت است.

برای جلوگیری از آسیب‌ پرتوهای UV، ترکیبات مختلف ضدآفتابی را در بازار شاهد هستیم که پوست را در برابر این دو پرتو محاظفت می‌کنند. دست‌کم مقدار SPF موجود در کرم ضد آفتاب، باید بیشتر از 30 باشد تا پوست را از پرتوهای مضر خورشید محافظت کند. طبیعی است هرچقدر SPF یک ضدآفتاب بیشتر باشد، از پوست بیشتر محافظت خواهد شد.

چه ترکیباتی در یک کرم ضد آفتاب شیمیایی و فیزیکی استفاده می‌شوند؟

فیلترهای شیمیایی و فیزیکی را می‌توان از ترکیبات اصلی ضدآفتاب‌ها دانست. در این بین، ترکیبات جدید دیگری نیز وجود دارند که از ذرات ارگانیک گرفته می‌شوند، اما بیشتر حالت شیمیایی دارند.

۱- ضد آفتاب شیمیایی

مواد شیمیایی حاضر در این نوع از ضدآفتاب‌ها، پرتوهای UV را جذب می‌کنند و جلوی نفوذ این پرتوها به پوست را می‌گیرند. ناگفته نماند بعضی از این مواد تنها پوست را در برابر پرتو UVA محافظت می‌کنند و بعضی دیگر تنها برای محافظت پوست در برابر پرتو UVB کاربرد دارند.

بعضی دیگر از فیلترهای شیمیایی حاضر در ضدآفتاب‌ها، پوست را در برابر پرتوهای UVA1 و UVA2 نیز محافظت می‌کنند در نتیجه احتمال دارد یک کرم ضد آفتاب دارای فیلترهای شیمیاییِ بیشتری برای محافظت پوست در برابر نورآفتاب باشد.

ضدآفتاب‌های شیمیایی که محافظت کاملی در برابر پرتوهای UV انجام می‌دهند حاوی ترکیبی با نام بموتریزینول هستند که خاصیت درون‌ریز ندارند و در نتیجه کمتر باعث التهاب‌های پوستی می‌شوند.

از طرف دیگر در ضدآفتاب‌های ارگانیک، ذراتی را شاهد هستیم که پرتوهای UV خورشید را همانند فیلترهای شیمیایی که به آن‌ها اشاره شد، جذب می‌کنند و بازتاب می‌دهند تا از سطح پوست پراکنده شوند.

• تاثیر ضدآفتاب‌های شیمیایی بر پوست‌های حساس

برخی از ضدآفتاب‌های شیمیایی ممکن است برای شما التهاب‌های پوستی را به دنبال داشته باشند و در بعضی موارد باعث حساسیت پوست شوند. ترکیبات آووبنزون در کنار اکسی‌بنزون و ماده‌ا‌ی با نام 4MBC را می‌توان از مهم‌ترین موادی دانست که حضور آن‌ها در ضدآفتاب‌ها ممکن است حساسیت برای پوست ایجاد کند.

در نتیجه پیشنهاد می‌کنیم اگر برای پوست حساس خود قصد خرید ضد آفتاب شیمیایی دارید، قبل از خرید، مقداری از محصول مورد نظر را روی پوست داخل بازو بمالید و اجازه دهید ۲۴ ساعت بگذرد، در نهایت در صورت عدم مشاهده حساسیت، نسبت به خرید آن کرم ضد آفتاب اقدام کنید.

• تاثیر ضدآفتاب‌های شیمیایی بر غدد درون‌ریز

بعضی از ضدآفتاب‌های شیمیایی برای غدد درون‌ریز (غدد تولیدکننده هورمون‌ها) اختلال ایجاد می‌کنند و روی هورمون‌های بدن تأثیر می‌گذارند. موادی مانند اکسی‌بنزون (oxybenzone)، اکتیل متوکسی‌سینامات (octyl methoxycinnamate)، هوموسالات (homosalate) و 4MBC را می‌توان به عنوان ترکیباتی دانست که حضور آن‌ها در کرم ضد آفتاب احتمال اختلال غدد درون‌ریز را به دنبال دارد.

ناگفته نماند میزان دُوز این ترکیبات در آزمایش‌ها بیشتر از مقداری بوده است که در ضدآفتاب‌ها شاهد هستیم و در نتیجه احتمال اختلال غدد درون‌ریز در اثر استفاده از ضدآفتاب‌هایی که دارای این مواد هستند خیلی زیاد نیست.

۲- ضد آفتاب فیزیکی (مینرال)

در این ضدآفتاب‌ها شاهد اتم‌های زینک اکسید و یا تیتانیوم هستیم. این مواد پرتوهای UV خورشید را بازتاب می‌دهند و محافظت کامل پوست را بر عهده می‌گیرند. در این بین، برای محاظت کامل پوست، می‌توانید بیشتر روی ضدآفتاب‌های حاوی زینک اکسید حساب باز کنید.

تجربه نشان داده است ضدآفتاب‌های مینرال نسبت به ضدآفتاب‌های شیمیایی برای پوست‌های حساس مناسب‌تر هستند و به همین دلیل به آنها پیشنهاد می‌شود سراغ این دسته از ضدآفتاب‌ها بروند.

ناگفته نماند ضدآفتاب‌های فیزیکی، ظاهر چهره را بیش‌ازحد سفید و کم‌حال نشان می‌دهند و به همین دلیل ممکن است مناسب افرادی با پوست‌های تیره و سبزه نباشد.

• ضدآفتا‌ب‌ با ذرات نانو

در این ضدآفتاب‌ها از ذرات بسیار ریزی در حد نانو استفاده شده است تا خاصیت سفیدشدن بیش‌ازحد صورت که در بالا به آن اشاره شد را در این محصولات شاهد نباشیم، اما از آنجایی که ترکیبات حاضر در این ضدآفتاب‌ها بسیار ریز هستند این نگرانی وجود دارد که ترکیبات آن‌ها به داخل لایه‌های پوست نفوذ کنند.

این امر تاکنون اثبات نشده است، مگر اینکه قسمتی از پوست صدمه دیده باشد و روی آن از این ضدآفتاب‌ها استفاده کنید. از طرف دیگر، تولیدکنندگان کرم ضد آفتاب می‌توانند ذرات نانو را در لایه‌ای قرار دهند تا آسیبی برای پوست محسوب نشوند. در نتیجه ضدآفتاب‌هایی که ذرات زینک اکسید و دی‌اکسید تیتانیوم در آنها در حد نانو کوچک‌ شده‌ است گزینه مناسبی برای استفاده به‌نظر می‌رسند.

به پایان معرفی انواع ضدآفتاب‌های فیزیکی و شیمیایی رسیدیم، چنانچه شما هم در خصوص استفاده از این نوع ضدآفتاب‌ها تجربه مفیدی دارید، در قسمت نظرات، ما و سایر کاربران را در جریان تجربه‌های خود قرار دهید.